Jaskra i zaćma – choroby oczy, przez które można stracić wzrok
Jaskra i zaćma to choroby oczu pojawiające się u osób w różnym wieku. Są to schorzenia grożące utratą wzroku, dlatego warto dowiedzieć się, czym konkretnie się charakteryzują oraz jak wygląda ich leczenie. W tym artykule skupiamy się na tym, jak rozwija się każda z tych chorób oraz jakie są metody ich leczenia. Oto co warto wiedzieć na temat zaćmy i jaskry.
Choroby oczu – jaskra
Jaskra to choroba, która pojawia się stopniowo i doprowadza do uszkodzenia nerwu wzrokowego i tym samym do utraty wzroku. Występuje ona u milionów osób na całym świecie, a kluczem do zahamowania jej rozwoju jest wczesne wykrycie i leczenie jej. Ponieważ nerwu wzrokowego nie da się odbudować, jest to choroba nieodwracalna. Właśnie dlatego należy zgłosić się do lekarza od razu, jeśli zauważymy choćby najdrobniejsze zmiany w swoim wzroku.
Warto podkreślić, że nie są znane dokładne przyczyny tej choroby, opracowano za to metody walki z nią i opóźniania jej działania. Można też wyróżnić kilka typów schorzeń czy dolegliwości, które mogą być powodem pojawiającej się jaskry. Narażone na rozwój tej choroby oczu mogą być osoby żyjące w stresie, chorujące na cukrzycę czy cierpiące na migrenę. Może się ona pojawić również u krótkowidzów oraz u tych, w których rodzinie jaskra już występowała.
Jaskra – jej rodzaje i leczenie
Jaskra jest chorobą, którą można podzielić na kilka rodzajów. Najbardziej podstawowym podziałem jest podział na jaskrę pierwotną kąta otwartego oraz jaskrę kąta zamkniętego. Specyficzną cechą tej pierwszej jest blokada odpływu dla cieczy wodnistej. Ciecz ta ma za zadanie przepłynąć do krwioobiegu przez kąt przesączania. W momencie pojawienia się blokady dla tej cieczy wzrasta ciśnienie w oku i nerw wzrokowy zaczyna ulegać wyniszczaniu.
W jaki sposób można walczyć z jaskrą? Podstawową formą opóźniania tej choroby jest używanie odpowiednich kropli do oczu, zaleconych przez lekarza. Dzięki nim odpływ, który jest naturalnie blokowany, znajduje ujście, a ilość cieczy wodnistej się zmniejsza. Jeśli u danego pacjenta ta metoda nie przynosi oczekiwanych rezultatów bądź jeśli nie może on stosować kropel do oczu czy też jaskra jest u niego wadą wrodzoną, istnieje możliwość operacyjnego leczenia jaskry. Do najpopularniejszych zabiegów wykonywanych w celu leczenia tej choroby należy trabekulektomia. Dzięki niej w oku budowany jest sztuczny odpływ, dzięki któremu wodnista ciecz znajduje ujście i nie niszczy nerwu wzrokowego.
Choroby oczu – zaćma
Drugą najczęściej występującą chorobą oczu jest zaćma, znana także pod nazwą katarakta. Jest to choroba, która charakteryzuje się plamkami na soczewce oka. Może to być wada wrodzona bądź rozwijająca się na różnych etapach życia, szczególnie pojawiająca się u wielu osób w podeszłym wieku. Kiedy soczewka staje się coraz mniej przejrzysta, z biegiem czasu prowadzi to do utraty wzroku. Właśnie dlatego, tak jak w przypadku jaskry, warto udać się do lekarza od razu, kiedy tylko zauważymy choćby minimalne pogorszenie widzenia.
Zaćmę można rozpoznać po tym, że obraz staje się zamglony i niewyraźny, a tym samym pogarsza się jego ostrość. Duże predyspozycje do rozwoju zaćmy mogą mieć – podobnie jak w przypadku jaskry – osoby chorujące na cukrzycę lub osoby krótkowzroczne. Może ona pojawić się również u pacjentów, u których występował stan zapalny. Na czym dokładnie polega ta choroba? Jest ona związana ze stopniowym wyniszczaniem soczewki, dlatego najczęściej zdarza się u osób w późniejszym okresie życia, ponieważ jest wynikiem długoletniego „zużycia”. Światło nie jest wówczas załamywane tak, jak powinno być i nie potrafi przedostać się do dna oka. Dobrą wiadomością dla każdego, kto cierpi na zaćmę, jest to, że można poddać się operacji wszczepiania sztucznej soczewki. Jest możliwe całkowite odzyskanie ostrości widzenia, lecz należy pamiętać, aby udać się do lekarza, kiedy tylko zauważymy jakiekolwiek zmiany w widzeniu, ponieważ im bardziej choroba się rozwinie, tym trudniej jest ją całkowicie wyleczyć. W przypadku obu omawianych chorób oczu – jaskry i zaćmy, najważniejsza jest zatem szybka reakcja pacjenta, dzięki której walka z chorobą będzie dawała rezultaty.