Jak zdiagnozować zespół cieśni nadgarstka?

Ponad sto lat temu opisywano przypadki zespołu cieśni nadgarstka więc jest to dolegliwość od dawna dotykająca ludzi. Jako jednostkę chorobową opisał ją w roku 1939 doktor George Phalan.

Co to jest zespół cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka to stan chorobowy zwykle dotyczący ręki dominującej. Spowodowany jest uciskiem na nerw pośrodkowy, znajdujący się w kanale nadgarstka, ze strony otaczających go struktur anatomicznych, co powoduje zaburzenia jego odżywiania, a w konsekwencji obrzęk i ból. Występuje on zazwyczaj u osób po 50 roku życia, choć coraz częściej dotyczy również ludzi młodych. Kobiety chorują zdecydowanie częściej niż mężczyźni. Przy odpowiednim leczeniu pacjenci powracają do pełni zdrowia.

Jakie są przyczyny zespołu cieśni nadgarstka?

W nadgarstku znajduje się wiele stawów, dzięki którym możemy poruszać dłonią w różnych kierunkach. Nerw pośrodkowy i mięśnie zginaczy palców położone są w kanale nadgarstka, który przypomina dość ciasny tunel, składający się z kości i więzadła poprzecznego nadgarstka. Z powodu zmian zapalnych w postaci przerostu więzadła poprzecznego, pogrubienia, obrzęku dochodzi do ucisku nerwu pośrodkowego i jego niedokrwienia, co daje efekt w postaci bólu. Przyczyn zespołu cieśni nadgarstka jest wiele, między innymi:

• choroby reumatyczne takie jak reumatoidalne zapalenie stawów,
• choroby takie jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy,
• nieprawidłowości w kanale nadgarstka,
• praca, w której powtarzane są te same ruchy, na przykład pisanie na klawiaturze, ruchy myszką komputerową, gra na instrumentach muzycznych,
• intensywne ćwiczenia fizyczne,
• urazy w obrębie nadgarstka, na przykład jego złamanie,
• obrzęk struktur nadgarstka w okresie ciąży, a także menopauza,
• choroby nowotworowe.

Jakie objawy sygnalizują zespół cieśni nadgarstka?

Pierwszymi objawami zespołu cieśni nadgarstka jest cierpnięcie palców dotyczące przede wszystkim kciuka, palca środkowego i wskazującego, ból w obrębie stawu łokciowego i ramiennego. Dolegliwości nasilają się w nocy. Z czasem ból pojawia się coraz częściej, dłoń drętwieje i trudno ją zacisnąć.

Konsekwencją tej choroby jest utrata czucia w opuszkach palców i wypuszczanie przedmiotów z dłoni. W zaawansowanym stadium choroby drętwienie i ból występują również w ciągu dnia i łączy się najczęściej z brakiem precyzji w wykonywaniu codziennych czynności. Palce wydają się być sztywniejsze i chory ma wrażenie ich opuchnięcia, pomimo niewidocznego obrzęku.

Niektóre z osób dotkniętych tą dolegliwością mają problemy z odczuciem ciepła i zimna. Ból, uczucie obrzmienia i drętwienie nie dotyczą tylko dłoni, ale również mogą obejmować przedramię, ramię, bark, a nawet okolice potylicy. W ostatnim stadium dochodzi do zaniku mięśni.

Jak zapobiegać zespołowi cieśni nadgarstka?

Zespołowi cieśni nadgarstka można zapobiegać, stosując się do kilku zasad takich jak między innymi: wykonywanie w trakcie pracy ćwiczeń poprawiających ukrwienie mięśni nadgarstków, zachowanie prawidłowej postawy w trakcie pracy z wyprostowanym kręgosłupem, używanie ergonomicznej myszki, zadbanie o utrzymanie naturalnych krzywizn kręgosłupa podczas snu, stosowanie diety bogatej w witaminę B6, wspomagającej prawidłowe funkcjonowanie systemu nerwowego.

Jak zdiagnozować zespół cieśni nadgarstka?

Aby odpowiedzieć na pytanie: jak zdiagnozować zespół cieśni nadgarstka, lekarz wykonuje diagnozuje pacjenta za pomocą dwu prostych testów: Phalena i Tinela. Dokładną i profesjonalną diagnostykę nerwów oraz mięśni także nadgarstka wykonuje się za pomocą badania nazywanego EMG, czyli elektromiografią. Stosuje się ją do oceny prawidłowego funkcjonowania nerwów i mięśni.

Badanie wykonuje się poprzez stymulowanie nerwów krótkotrwałymi impulsami elektrycznymi o niskim natężeniu, które są podawane przez skórę w diagnozowanym miejscu. Jeśli badaniu poddana jest aktywność mięśni, elektromiografia wymaga wkłucia cienkiej igły do mięśnia, co pozwala odbierać sygnały dzięki specjalistycznej elektrodzie.

Jest to badanie bezbolesne i nieinwazyjne, poza przypadkami wymagającymi wkłucia igły, co może powodować na początku niewielki dyskomfort. Badanie EMG jest niezwykle skuteczne, daje bardzo dokładny obraz pracy nerwów oraz mięśni w przypadku diagnozowania przyczyn bólów nerwowych i mięśniowych, osłabienia mięśni, niedowładów, parestezji.

Badanie EMG pozwala ocenić faktyczny stan pracy nerwów i mięśni, ich funkcje, dzięki czemu lekarz będzie prowadził skuteczne leczenie. Można je wykonać prywatnie lub na NFZ na podstawie skierowania od specjalisty. Wysokiej jakości sprzęt diagnostyczny pozwala wykonać kompleksowe badania EMG, co gwarantuje również ich dokładność.