Jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby?

Śmierć przyjaciela lub członka rodziny jest stresującym i bolesnym wydarzeniem. Niezależnie od okoliczności utrata bliskich może doprowadzić do poważnego kryzysu emocjonalnego. Znalezienie odpowiedniego wsparcia będzie więc mieć kluczowe znaczenie dla wyzdrowienia i akceptacji straty. Jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby? Kiedy szukać pomocy u specjalisty?

Jak przeżywamy żałobę?

Każdy człowiek inaczej radzi sobie z utratą bliskiej, ukochanej osoby. Specjaliści podkreślają, że nasze emocje oraz ich intensywność mogą zależeć nie tylko od okoliczności związanych ze śmiercią, ale też naszej osobowości, radzenia sobie z trudnościami lub możliwości uzyskania pomocy. Najważniejsza bywa wówczas świadomość, że pomimo smutku, bólu lub gniewu mamy do kogo zwrócić się o poradę i wsparcie. Jak przeżywamy żałobę? Zwykle proces ten wpływa na wszystkie sfery naszego życia. Brak wiary w to, co się wydarzyło, zaprzeczenie lub poczucie winy mogą prowadzić do trudności z koncentracją, zmęczenia i utraty zainteresowania bieżącymi sprawami. Zupełnie normalne są nagłe zmiany nastroju, bezsenność oraz silne, negatywne emocje, takie jak gniew, szok, dezorientacja lub rozpacz.

Jak długo może to trwać? Pamiętaj, że żałoba wymaga czasu. Chociaż nigdy nie przestaniesz tęsknić za osobą, która odeszła, ból z czasem osłabnie i pozwoli żyć dalej.

Reakcje po śmierci bliskiej osoby

W 1969 roku Elisabeth Kubler-Ross opisała w swojej książce pięć podstawowych etapów żałoby, do których mają należeć: zaprzeczenie, gniew, targowanie się, depresja oraz akceptacja. Każdy z nich jest próbą przetworzenia zmian oraz odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Nie zawsze przebiegają one jednak w dokładnie taki sam sposób. Zdarza się, że wracamy do momentu, w którym byliśmy już jakiś czas temu lub przechodzimy przez wymienione fazy w zupełnie innej kolejności.

Jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby? Prawdopodobnie na pewnym etapie zaczniemy obawiać się, że rozpacz i ból nigdy się nie skończą. Wiedza o tym, jak przebiega żałoba może pomóc nam przezwyciężyć uporczywe myśli i lepiej zrozumieć, co przeżywamy. Jakich reakcji możemy się spodziewać?

Etapy żałoby

• Zaprzeczenie – początkowo nie przyjmujemy do wiadomości, że ponieśliśmy stratę; pojawia się szok i dezorientacja. Osoba na tym etapie żałoby próbuje unikać sytuacji, łatwo się rozprasza i przekonuje – siebie lub swoich bliskich – że wszystko jest w porządku.
• Gniew – śmierć bliskich osób często wydaje się okrutna i niesprawiedliwa. W takiej sytuacji możemy odczuwać złość na tych, którzy odeszli, a także na samych siebie; zaczynamy szukać winnych, często wdajemy się w kłótnie.
• Targowanie się – pojawia się wtedy, kiedy nie potrafimy zaakceptować faktu, że nic już nie możemy zrobić, aby odroczyć stratę. Chcemy wierzyć, że poczujemy się lepiej, jeśli tylko będziemy działać w określony sposób, wracamy też myślami do przeszłości i wyrzucamy sobie rzeczy, które powinniśmy byli zrobić inaczej.
• Depresja – pojawia się, kiedy przyjmujemy śmierć ukochanej osoby do wiadomości. Ból, bezsilność lub rozpacz bywają bardzo intensywne i mogą pojawiać się falami jeszcze przez długi czas.
• Akceptacja – oznacza, że pogodziliśmy się ze stratą, rozumiemy jej konsekwencje i nauczyliśmy się żyć na nowo, zachowując wspomnienia o bliskich, którzy odeszli.

Jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby? Kiedy szukać pomocy u specjalisty?

Żałoba jest całkowicie naturalnym doświadczeniem, które zazwyczaj nie wymaga terapii. W niektórych sytuacjach konieczne może być jednak poszukanie wsparcia profesjonalisty, który podpowie, jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby. Warto pamiętać, że emocje po stracie potrafią być bardzo złożone, zagrażając nie tylko naszemu zdrowiu, ale też życiu. Nie powinniśmy więc lekceważyć momentów, w których ból i rozpacz wydają się zbyt trudne do zniesienia. Na terapię psychologiczną w Gdańsku warto zgłosić się zawsze wtedy, kiedy przeżywamy żałobę w samotności, nie potrafimy przestać się obwiniać lub zauważymy pierwsze symptomy depresji. Pomocny może też okazać się udział w grupach wsparcia, w których biorą udział osoby z podobnymi doświadczeniami.